منظور از فرهنگ طبق نظر لووی عبارت از مجموعه چیزهایی است كه فرد از جامعه خود كسب می كند یعنی باورها، رسوم، عادات. جرالد می یر نیز توسعه اقتصادی را اینگونه تعریف كرده است : توسعه اقتصادی عبارت است از فرآیندی كه بموجب آن درآمد واقعی سرانه در یك كشور و در دورانی طویل المدت افزایش می یابد. حال اقتصاد و فرهنگ؛ یکی از تیزهوشانه‌ترین انتخاب‌هایی که ممکن است. در جهان سوم دیریست که این دو واژه در مفهوم و عملکرد از هم متنافرند. در جهانی که «فرهنگ» را فراموش کرده، اقتصاد از فرهنگ گریزان به سوی دیگر رفته است. فرهنگمندان که خود جامعه را ساخته‌اند از اقتصاد آن محروم‌اند و گاه کم فرهنگان تا حداشباع از آن بهره‌مند. به همین دلیل است که دستمزد یک فصل فلان فوتبالیستِ از دستمزد یک عمر استاد دانشگاه بیشتر است. چرا که در دنیای بی فرهنگی آنکه از اقتصاد بهره‌مند است با «پا» می‌اندیشد و دیگری که از اقتصاد جامعه بهره‌ای ندارد با «سر»، قضیه برعکس است.

«فرهنگ» و «اقتصاد» به اندازه طول قد آدمی از هم فاصله دارند و ذهنی اندیشمند می‌خواهد که در جهان سوم این دو را به هم نزدیک کند و سال را سال «اقتصاد و فرهنگ » بنامد.

اکنون بر دوش ما است که این وظیفه را به انجام رسانده و به آن جامه عمل بپوشانیم؛ به ویژه به دوش ما اهل دانشگاهی و رسانه‌ای هاست که به نوعی خود را صاحب اندیشه می‌نامیم و این وظیفه برای ما سنگین‌تر است. ما وارثان کسانی هستیم که اندیشه را در دنیا پراکندند اما دیگران سود آن را بردند، چرا که اندیشه را به مکانیزم اقتصادی در آورده و دنیا را گرفتند و ما صاحبان واقعی اندیشه در همان «فرهنگ» باقی ماندیم و اقتصاد را در بی‌فرهنگی جستجو کردیم. حال می‌بایست این اشتباه تاریخی را جبران کرده و اقتصاد معیشتی مردم را نه در نفت که در صنعت گردشگری و فرهنگ بیابیم.

اقتصاد و فرهنگ در کجا جمع می‌شوند؟

خیلی دور نیست، در همین نزدیکی است. کافیست چشم‌هایمان را کمی بشوئیم و جور دیگر ببینیم. کمی اندیشه می‌گوید که ما سال‌هاست در مرحله فرهنگ باقی مانده و دیگران با استفاده از فرهنگِ ما به اقتصاد رسیده‌اند. جاذبه های تاریخی مانند منار شمس تبریزی؛ مسجد مطلب خان؛ دروازه سنگی و یا صنایع دستی همچون فرش خوی كه روی هم رفته از تاریخ این شهر تاریخی حكایت دارد و سال هاست که با دیدن آن ها در آن خیره می‌مانیم، اما یک اروپایی با دیدن آن ذهنش مثل ماشین حساب به کار می‌افتد که «چگونه می‌توان از این زیبایی پول درآورد» ما مدت ها است که منظره دره قریس یا کوه اورین و آبشاد بدلان را دیده ایم، قرن‌هاست که در وصف زیبایی طبیعت شعر سروده‌ایم اما دیگران کم تر از قرنی است که از اینها پول درآورده و اقتصاد مردم خود را سر و سامان داده‌اند. آن‌ها اندیشیدند که در کجا «فرهنگ و اقتصاد» را با هم آشتی دهند، دریافتند که ذهن تشنه بشر برای شناختن «دیگران» تا چه حد آمادگی و پویایی دارد و برای این پویایی هزینه می‌کند تا برود و ببیند که دیگران چگونه می‌زیند، اصلا کی هستند؟ چه فرهنگی دارند؟ چگونه می‌اندیشند؟ چه تاریخ و چه جفرافیایی دارند؟، چه یادمان‌هایی دارند و این چنین شد که «صنعت توریسم» را پدید آوردند؛ تا «فرهنگ» را به «اقتصاد» پیوند دهند و انصافا هم خوب پیوند دادند و خوب هم پول درآوردند. با استفاده از «سفر» که نیاز فطری بشر بوده و هست صنعتی پدید آوردند با عنوان «صنعت توریسم» یعنی میعادگاه بی تردید «فرهنگ و اقتصاد».

صنعت توریسم

وقتی‌که اروپایی‌ها فهمیدند که علاوه بر نفت، گاز، کائوچو و الماسِ دیگران، می‌توان از فرهنگ آنان نیز پول درآورد، حدود صدسال پیش بود. ابتدا کسی توریسم را جدی نمی‌گرفت. پس از جنگ دوم جهانی، صنایع باقی‌مانده از جنگ به تدریج قوت گرفت، به ویژه ماشین‌سازی. کمپانی‌های آمریکایی و اروپایی دیوانه‌وار شروع به تولید اتومبیل کردند. گویی جهان، جنون اتومبیل گرفته بود. آنقدر ساختند تا درماندند. برای حرکت دادن این همه ماشین احتیاج به سوخت داشتند.

صنعت نفت هرچه بیشتر قوت پیدا کرد. هفت خواهران نفتی پدید آمدند و صنعت نفت و ماشین پس از تجارت‌های ممنوع نظیر اسلحه و مواد مخدر هم‌پای هم بزرگترین تجارت‌های جهان شدند، توریسم نیز به آرامی پیش می‌آمد. زمانی که اقتصاد آن به نفت و اتومبیل نزدیک شد، آرام آرام جهان به آن توجه کرد و صنعت توریسم را جدی گرفت؛ تا جاییکه با ماشین و نفت پا به پا شد.

این اتفاق در سال دوهزار افتاد. پس از آن، گردشگری همه را شگفت زده کرد و اکنون با سالیانه دو هزار میلیارد دلار (2000.000.000.000) بزرگترین صنعت قانونی دنیاست. صنعتی که به جای ماشین به نیروی انسانی تکیه دارد، پتانسیلی که کشور ما بسیار دارد.

ما کجای کاریم؟

یونسکو گفته است که « ایران از نظر داشته‌های تاریخی جزو ده کشور اول دنیاست». در ایران بیش از یک میلیون اثر و یادمان تاریخی داریم که اکثر آنها به اندازه کافی معرفی نشده‌اند؛ با وجود این گردشگران تمامی جهان علاقمند به بازدید از آن‌ها هستند. طبیعت شناسان می‌گویند که طبیعت ایران بی هیچ تردیدی جزو سه طبیعت غنی کشورهای جهان است که با درنظر گرفتن تنوع شگفت انگیز طبیعت، دشت‌ها، کویرها، بیابان‌ها، جنگل‌ها، کوهستان‌ها، تالاب‌ها دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و دریاها می‌تواند ادعایی قابل قبول باشد. اما این، همه داشته‌های ما نیست.

صنعت گردشگری نه بر ماشین که بر نیروی انسانی استوار است و کشور ما به عنوان جوان‌ترین کشور دنیا و با داشتن جوانانی به شدت با استعداد از نیرویی شگرف برای این صنعت برخوردار است، اما متاسفانه تا به امروز فقط حرف زده و شعار داده‌ایم. پیش از انقلاب چیزی به نام «صنعت توریسم» نداشتیم. تنها در زمینه شکار برادر شاه و دو سه آمریکایی شرکتی درست کرده بودند که تا زمان انقلاب سرانجامی نداشت. پس از کش و قوس‌های اول انقلاب و پس از جنگ، ایران هم به آرامی به گردشگری توجه نشان داد.

دقیقاً از سال 1369 یعنی بیست و سه سال پیش، نخستین شرکت‌های گردشگری زیر نظر معاونت ارشاد شروع به کار کردند. سپس سه سازمان گردشگری، صنایع دستی و میراث فرهنگی ادغامی بی معنی داشتند و جایگاه آن تا معاونت ریاست جمهوری بالا رفت. اما بی هیچ رودربایستی همه مسوولان از صدر تا ذیل آمدند، شعار دادند، حرف زدند و حرف زدند و رفتند.

کسی آمد و گفت که هزار هتل می‌سازد، خندیدیم !! او یا نمی‌دانست که هزار چند است و یا نمی‌دانست که اصولا هتل چیست؟! طبق معمول گذشت و فراموش کردیم، تا که دیگری آمد و مولود ناشناخته‌ای به نام «نفرسفر» را به دنیا آورد و گفت که نوروز امسال «آن سال» نود میلیون «نفر-سفر» داشته‌ایم! هیچکس نفهمید که این نفر-سفر که بود، از کجا آمد و به کجا رفت.

دو با جناق با هم برای سفر نوروزی نقشه می‌کشند، دو عیالشان را برمی‌دارند و با حسن و اکبر و جمشید و سارا به دو پرایدشان سوار می‌شوند. دو چادر سفری و دو گاز پیک نیک برمی‌دارند و یک قابلمه سبزی پلو با کوکو سبزی که مادر زن مشترکشان پخته، پس مادر زن مشترک را نیز برمی‌دارند و می‌زنند به جاده؛ واقعا این سفر چه ربطی به نفر-سفر، صنعت توریسم و اصولا گردشگری سازمان میراث فرهنگی دارد معلوم نیست.

حال با نامگذاری هوشمندانه سال 93 به سال فرهنگ و اقتصاد میدانی فراهم شده است که اینک صاحبان فرهنگ و اندیشه می‌بایست در راه اقتصاد گام بردارند. والله که اگر درست اندیشیده شود با توجه به داشته‌ها و پتانسیل‌های کشورمان همین «صنعت گردشگری» سبد کالا را از دست خانواده‌های ایرانی خواهد گرفت؛ چراکه در هر خانه ایرانی حتما جوانی یافت می‌شود که به جای ایستادن در صف سبدهای یارانه‌ای در صنعت گردشگری مشغول شود. اما به شرط دوری از شعار و به کار گرفتن شعور و اعمال مدیریت درست به دست مدیران درست و اندیشمند.

گردشگری شهری نمونه ای از پیوند دو مفهوم اقتصاد و فرهنگ بوده و می توان توسعه متقابل هر یک را با رشد شاخصه های دیگری، به دست آورد. حال مدیران شهری و گردشگری با توجه به جاذبه های متنوع فرهنگی و تاریخی شهر خوی، باید امکانات و زیرساخت های میزبانی از مسافران و گردشگران، به عنوان یک اصل مهم در بخش های مختلف مدیریت شهری، تلقی شود. در فرصت باقی مانده تا آغاز تابستان، باید با اولویت بندی پروژه ها، زمینه لازم را جهت ارایه خدمات گردشگری و زیباسازی جلوه های شهری ایجاد نمود، که همچنان از نظر اینجانب بعید به نظر میرسد.

امروز مدیران شهری باید بدانند که بدون برنامه‌ریزی‌های فرهنگی و اقتصادی کارها چندان پیش نخواهد رفت و بایستی به پیروی از رهنمودهای مقام معظم رهبری مباحث فرهنگی را در سرلوحه کار خود قرار دهیم و به شدت از برخورد تبلیغی و شعارزدگی با این موضوع پرهیز نمایند. اغلب مشکلات و معضلات کالبدی و اجتماعی شهر خوی در کاستی‌های فرهنگی ریشه دارد و بایستی همه با هم با یک عزم همگانی بیش از پیش بر روی مسائل فرهنگی در این شهر تمرکز نماییم.

افزايش مشاركت‌هاي عمومي و اجراي طرح‌هاي ضربتي و بسيجي‌وار را مصداق اجرايي عزم ملي و مديريت جهادي میباشد بايستي باورمان شود كه مي‌شود و مي‌توانيم و به همین دلیل ادبيات "نخواستن و نتوانستن" را حذف كنيم تا بتوانیم به قله بلند اهدافمان در اقتصاد، فرهنگ و گردشگری برسیم

میر سجاد اسبقی- کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی

روز جهاني جهانگردی



"سفر هیچ چیز به جز دلتنگی ندارد، اما... زندگی به من آموخت، برای بهتر دیدن عظمت و شکوه هر چیز باید قدری از آن دور شد...اگر پیاده هم شده سفر کن. در ماندن می پوسی ... هجرت کلمه بزرگی در تاریخ شدن انسانها و تمدنها است ... اروپارا ببین اما وقتی که ایران را دیده باشی وگرنه کور رفته ای و کر بازگشته ای" (دکتر علی شریعتی)



ششم مهرماه هر سال ،روز جهانی جهانگردی است .دقیقا" نمی دانم به کدام قشر و گروه باید تبریک گفت.متاسفانه چندان گرامی اش نمی دارند !بهر حال به جهانگردان ،گردشگران ،گردش دوستان و اساتید و دانشجویانش این روز را تبریک می گویم .

خداوند خیر دهد پروفسور جعفری را که به همت ایشان برای اولین بار، گردشگری به عنوان علمی جدید به سایر رشته های دانشگاهی ايران اضافه گردید.اگر اشتباه نکنم نخستين بار دانشگاه علامه طباطبایی در سال ۱۳۷۴ در رشته ی <<مدیریت جهانگردی>> ،مقطع کارشناسی اقدام به اخذ دانشجو نموده .هنوز هم رشته ی نو پایی است . .لازم است یاد آور شوم بهترین برنامه طراحی گردشگری ایران متعلق است به سالهای ۱۳۵۲ـ۱۳۵۰ که بر اساس آن قرار بوده در آمد ناشی از صنعت توریسم جایگزین در آمد نفت کشور شود که متاسفانه همچون بسیاری ار طرحهای زیر ساختی ،بعد از انقلاب بدست فراموشی سپرده شده و اکنون بسیار آرمان گرایانه جلوه می کند .هر چند در حال حاضر سهم من از این رشته پژوهش و تدریس دروس مرتبط دانشگاهی  جهانگردی ،محدود مي شود ، اما بسیار دوستش دارم .

***

اسلایدهای سومین نسخه‌ی کتاب بازاریابی گردشگری موریسون را در 20 فصل کامل و به زبان انگلیسی از لینک زیر می‌توانید دانلود نمایید.

بر اساس آمار سازمان جهانی گردشگری توریسم چهارمین فعالیت اقتصادی دنیا محصوب میشود و حدود      10 درصد تولید نا خالص و 10 درصد اشتغال دنیا را به خود اختصاص داده است

این در حالی است که صنعت پر منفعت توریسم نسبت به تغیر و تحولات اجتماعی و سیاسی بسیار حساس است و به عبارتی هر گونه تغییر در متغیر های سیاسی اجتماعی و اقتصادی حجم جریان جهانگردی دنیا را تحت تاثیر قرار میدهد.

جهانگردی به عنوان صنعتی دو سویه شناخته میشود که از یک سو تحت تاثیر عوامل زیر بنایی و از سوی دیگر عوامل اجتماعی و سیاسی  قرار دارد

مناره شمس تبریزی در محله ای به همین نام در شهر تاریخی خوی واقع شده و با شماره 966 و در سال 1344 شمسی در فهرست آثار ملی کشور به ثبت آثار ملی رسیده است . این مناره بیش از 17 متر ارتفاع دارد و بر روی پایه ای

فاجعه موزه های ایران

 دوستی میگفت: "متاسفانه من خود شاهد نگهداری مضحک این اشیا در موزه ایران باستان بوده ام. مجسمه کوچک ازدواج مقدس شاهکار با ارزش را برای تحقیقی دانشگاهی با هزار منت به من نشان دادند. آن را از میان جعبه کارتن و مقداری پنبه بیرون آوردند. (کتابخانه موزه آبگینه کتاب عکس این اثر را امانت نمی دهد!!!) از ترس حاضر نشدم آنرا در دست بگیرم و مسئول آن، با بی تفاوتی آن را روز میز گذاشت تا از آن عکس بگیرم محل نگهداری در کمد قسمت اداری بود!!!"

بایدایران را به عنوان مقصد سفرهای پاک در دنیا معرفی کرد به طوری که مسلمانان با جمعیت یک میلیارد و 800 میلیون نفری در جهان می توانند از اصلی ترین مخاطبان کشورمان برای جذب گردشگر باشند.

1 ) آسایش

به این منظور هتل ها تمام سعی خود را برای اطمینان از کیفیت تخت ها ، تشک ها ، هوای اتاق ، وسایل صوتی و تصویری ، آب گرم و وضعیت حمام ، اتاق و ... به کار می برند .

2 ) امنیت

اولین اقدام حفاظتی در هتل محدود کردن درب های ورودی اتاق ها و سوئیت ها به یک درب است . قفل دوبل از داخل ، کنترل شدید در مورد کلید اتاق و شاه کلید و زنجیرپشت درب برای اطمینان بیشتر و اقدامات احتیاطی جهت سالم بودن کلیه سیم ها و وسایل برقی .

2 ) خلوت و آرامش

به این منظور پنجره ها با پرده پوشانده می شوند . هتل های درجه یک پرده های توری برای روز و پرده ضخیم برای شب دارند . پنجره ها معمولا مشرف به فضای باز و منظره خوب هستند که از بیرون اتاق دید ندارند ، ورودی اتاق معمولا به نحوی است که داخل اتاق دیده نمی شود ، همچنین حمام ها دور از نظر هستند .

3 ) تسهیلات

باید تسهیلاتی مانند : پذیرایی ، خدمات غذا ، تلفن و ... در اتاق موجود باشد به نحوی که مهمان چه در تعطیلات باشد و چه در سفر کاری وسایل مورد نیاز را در دسترس داشته باشد . بخش خانه داری باید طوری امکانات را فراهم کند که مهمان به راحتی قادر به استفاده از کلیه ی این وسایل باشد .

5 ) پاکیزگی و بهداشت

بخش خانه داری نقش اساسی در زمینه ی نظافت اتاق دارد .

هفته گردشگری را از طرف خودم به همه دانشجویان این رشته تبریک میگویم.

امیدوارم که در سال های آینده شاهد پیشرفت در این صنعت و همچنین در صنعت هتلداری را داشته باشیم

ما در ایران پتانسیل های زیادی را در زمینه گردشگری و در کنار آن در هتلداری را داریم و میتوانیم با این پتانسیل ها جذب توریسم را در کشور مان ارتقاء دهیم امیدوارم که این اتفاق هرچه زودتر در ایران عزیزمان بیفتد که در کنار این جذب توریسم صنعت هتلداری کشور نیز به سطح بالاتری برسد.

وستای کندوان در دامنه سر سبز سلطان داغی، در ۱۸ کیلومتری جنوب اسکو و ۶۲ کیلومتری جنوب غربی تبریز قرار دارد. این روستا دارای جاذبه‌های گردشگری فراوانی‌است که به‌دلیل شکل خانه‌های آن که به‌مانند کندوی عسل در دل کوه کنده شده‌اند است.

سلام دوستان خوبم

  لینک زیر مربوط به یک کار پژوهشی با عنوان "  بررسی تأثیر بازاریابی مقاصد در توسعه صنعت گردشگری و ارائه راهکارهای لازم  " است. لطفا با کلیک روی لینک زیر سؤالات مربوطه را خوانده و با پاسخگویی دقیق به آنها بنده را در انجام  اخذ نتایج قابل اعتماد یاری رسانید.

پیشاپیش از شمافرهیختگان گرامی به دلیل قبول زحمت در تکمیل پرسشنامه و یاری رسانی در جهت پیشبرد پژوهش کمال تشکر و سپاس را دارم.

https://docs.google.com/spreadsheet/viewform?formkey=dFpxZ3VTNm1rWlh1Ui1WZDc0Vy10U1E6MQ

پرسشنامه متداول ترين ابزار جمع آوري اطلاعات در پايان‌نامه رشته مديريت است. پرسشنامه عبارت است از مجموعه‌اي از پرسش‌هاي هدف دار كه با بهره‌گيري از مقياس‌هاي گوناگون نظر، ديدگاه و بينش يك فرد پاسخگو را مورد سنجش قرار مي دهد(حافظ نيا،1377).

جهت نگارش پرسشنامه براي پايان نامه ابتدا بايد موضوع مورد بررسي به مولفه‌هاي آن تجزيه شود. مثلا وقتي موضوع بررسي کيفيت زندگي کاري است بايد مولفه‌هاي موجد کيفيت مانند رضايت، انگيزش، خلاقيت را در نظر گرفت. هر يک از اين مولفه‌ها يک فرضيه يا سوال تحقيق را مي‌سازند. در مرحله بعد بايد براي هر مولفه يک مجموعه آيتم را شناسائي کرد. برمبناي نظريه چرچيل (1979) براي ايجاد يك مقياس زمانيكه ابعاد شناسائي شدند بايد مجموعه اي از آيتم ها در ارتباط با هر بعد ايجاد گردند(سين و ديگران،2005). زمانيکه مجموعه آيتم‌ها را شناسائي کرديد بايد با نظر اساتيد و متخصصين به يک جمع بندي برسيد و پرسشنامه مقدماتي را تدوين کنيد

تحقیق را به صورت هاى مختلفى تقسیم كرده و انواع گوناگونى را براى آن در نظر گرفته اند. مهم ترین تقسیم بندى تحقیق , تقسیم آن به دو نوع بنیادى و كاربـردى است